Malam hampir separuh
dengung kata-katamu berdentang-denting
di kupingku kian rusuh
aku telah menjadi sampah
di mata pandangmu
sekian kalinya aku
ingin sebahagian dalam mimpi.

Aku bukan yang kelmarin lagi
ibarat aku padi rebah tekukur beruntung
bagaimana aku membangkit batang terendam
aku membakar tidak berapi
alih-alih aku terasa
air diminum terasa duri
nasi dimakan terasa sekam.

Aku ini dagang melarat, dik
antanku patah, lesungku hilang
aku bagai itik tak sudu
ayam tak patuk
apa lagi kumahu, selain angkat kaki
santan masuk ke pasu
hampasnya tumpah ke tanah.

Ya, biarlah aku menjadi sampah
kelak jadi berlian di mata orang
aku mahu pergi
laksana buah bemban
masak jatuh ke lumpur
tak berasak lenggang dari ketiak.

Oleh:

ALOYINDRA
Sepang
160403

TAMAT.